De eerste blog sinds een lange tijd gaat (weer) over het leven op een Chinese campus (omdat dat is wat ik hier voornamelijk doe) gaat over het belangrijkste in het leven van studenten en docenten: slapen!Telkens wanneer zich een kans voordoet, leggen de studenten hun hoofdjes te ruste op hun bureaus, meestal tussen de lessen door en soms tijdens de les, wanneer de leraar even niet oplet.

Hun gedrag is gemakkelijk te begrijpen.De studenten leven hier volgens strikte regels.De tijd voor slapen, eten, lessen klassen en 'beweging' (zie foto's, hoewel ik moet toevoegen dat basketbal ook een vast onderdeel van hun dieet is) is stevig gereguleerd, om optimaal te kunnen studeren, zoals eerder vermeld in deze blog.Er wordt gezegd dat het de missie van het schoolhoofd is om elke student zoveel mogelijk te laten studeren, zonder gevaar voor hun gezondheid.

Inbegrepen in deze blog: foto's van een slaapzaal, een kamer van hetzelfde formaat als de mijne, alleen slapen er zes studenten, zoals mijn juniors demonstreren.Kjik vooral naar de netheid van de kamer.Het is bijna eng.Ik heb een demonstratie gekregen van hoe men een dekbed dient te vouwen.Het duurde zeker vijf minuten.Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de studenten niet deze dekbedden gebruiken, maar hun eigen dekbed van thuis meenemen, zodat ze ‘smorgens wat extra tijd hebben.Hun kamer wordt twee keer per dag gecontroleerd, zelfs onder de bedden (hoewel de leraar kennelijk niet lang genoeg is om bovenop de kast te kijken, want daar zag ik een gedeeltelijk opgegeten appel die er al een tijdje lag...) en de studenten worden voor ieder stofje op de vingers getikt.Het kweekt discipline.Het is alleen wel even wennen voor sommige buitenlandse leerkrachten.Ik denk dat ik maar gewoon mijn zegeningen moet tellen: ze komen tenminste niet mijn kamer controleren!

Dit drukke schema tast natuurlijk ook de leerkrachten aan, die er vaak uitgeput uitzien.Ik ben blij dat ik nu (nog) gewoon een stagiair ben (alleen in naam, ik geef wel echt les, maar voor de rest wordt ik ontzien).Niet alleen hebben zij meer lessen te geven, ze moeten ook de studenten elke week een examen afnemen (voorbereiding en nakijkwerk).De meeste van hen hebben daarnaast ook andere verantwoordelijkheden, bijvoorbeeld de mentor van een klas zijn (met de bijbehorende ouderavonden etc).En daar bovenop hebben ze ook nog een maffe buitenlandse leraar die allemaal vragen stelt.

Daarnaast hebben ze te maken met het Chinese management systeem, wat soms frustrerend is, maar wel grappig. Bijvoorbeeld, twee weken geleden moest ik mijn eerste tussentijds examen voorbereiden (aan de andere kant van het bureau nu).Natuurlijk werd ik hiervan op de hoogte gesteld, twee hele dagen voor het examen moest worden ingeleverd.Totaal geschokt natuurlijk, en twee seconden lang helemaal op tilt, voordat ik weer mijn kalme en relaxte zelf was en een test in mekaar flanste (die niet eens zo heel slecht was, vind ik zelf).Ook gebeurt het me regelmatig dat ik het ene moment op weg ben om les te geven en me het volgende moment in een leeg klaslokaal bevindt. De studenten zijn naar zangles of naar een vergadering van het een of het ander. Natuurlijk, dan maar geen les. Het gevaar in deze (meestal bij de seniors) is dat als ik op een ander moment langs de klas loop, men het idee krijgt om me te vragen of ik de les op een ander moment in kan halen (de keerzijde van het feit dat ze me eindelijk interessant vinden).Wanneer?'Oh, we hebben zelfstudie tijdens de avond, heb je dan misschien tijd?' ... ... Tuurlijk, waarom niet ...

Het is maar goed dat ik dit lesgeef gedoe best leuk vind!

Deze blog is slechts een opwarmertje, goede ontwikkelingen hebben zich op het pad gelegd! Niet alleen voor u, mijn lezer, ook voor mij.Later meer hierover!Ik heb een inhaalslag te maken!