Het niveau van de seniors. Om te oefenen voor hun grote test hadden we (mijn moesje en ik) bedacht dat we misschien wat toetsen van VWO 6 van de afgelopen jaren konden gebruiken. Nou, dat wordt m helaas niet... Bij mijn seniors is de vocabulaire niet zozeer het probleem als wel de uitspraak. ze kunnen dus wel antwoorden, of iets vertellen, maar of je het ook verstaat is een tweede... Daar gaan we (ik dus) iets aan (proberen te) doen.

Chinglish wordt het genoemd. het is een uitspraak waarbij ze de chinese klankenin het engels toepassen. H wordt ge, th wordt s (waar het bij ons f wordt, wat toch iets meer in de buurt komt,) en (humor!) i (als in high) wordt e (als in bel) waardoordeze zin: 'when the lady smiles' dit wordt: 'when the lady smells'... Verder zijn chinezen niet gewendom hun mond echt te gebruiken bij de uitspraak, alles gebeurt metde tong, vooral voorin de mond. In het engels geeft dat soms hele vreemde resultaten, maar het leidt vooral tot een moeilijk verstaanbare woordenbrij.

Ook hebben de Chinezen een andere zinsopbouw. Verleden tijd? Dan zeg je toch gewoon: ik loop gister naar de markt. Waarom moeilijk doen met vervoegingen en onregelmatige werkwoorden? Chinezen niet hoor! Hoe de zinsstructuur verder in elkaar zit, weet ik nog niet precies (ik ben ook pas net begonnen met chinees leren) maar misschien dat Sven hier meer van weet, mocht hij nog eens langs deze blog komen...

Daarnaast is pauzeren in een zin, bijvoorbeeld bij een komma,moeilijk, omdat chinezenhunritme baseren op lettergrepen. In een zin, bijvoorbeeld: dao e shi yi shi ji da sha, zijn alle woorden even lang dus - - - - - - - - en niet___ - - ____ - - - -, zoals we in het nederlands zouden doen. Humor is dus (nog) niet voor ze weggelegd, laat staan sarcasme, want timing is moeilijk...

Mijn seniors zijn dus niet echt te vergelijken met VWOers in nederland. De uitspraak is zelden het probleem bij Nederlanders (behalve bij onze minister-president), omdat de talen erg op elkaar lijken. In China zelf, het is ook best een groot land, zijn er zulke verschillende dialecten dat ik het vermoeden heb dat het chinees van noord en zuid china net zoveel van elkaar verschilt (en met elkaar gemeen heeft) als Noors en Spaans. Een gemeenschappelijke oorsprong, en daarna is het een beetje verwaterd.. gelukkig (nou ja, ik heb er niet zo veel aan...) is het schrift, net als bij ons, wat meer gestandaardiseerd.

nu, op naar de volgende les... eens kijken of ik wat voor mekaar kan krijgen...