Mijn leraren in Beijing vertelden me: het eerste wat je moet weten over je eerste les is: maak je geen zorgen, de kinderen zullen je machtig interessant vinden, je bent nieuw en interessant!

Dus, daar ging ik op maandagochtend, en inderdaad, ik ben vreselijk interessant!. Bij het begin van de les, als ik binnenkom, schreeuwt iedereen GOEDEMORGEN, en soms werd er zelfs geapplaudisseerd toen ik binnenkwam. (ze doen dat nog steeds, en ik vind het nog steeds geweldig! Moet er elke keer om lachen) We hadden een mooie vragenronde tijdens de introductie, met dank aan het boek. (soms hele vreemde vragen: welke universiteit heeft u afgemaakt? Bent u goed in dunken? (nee, niet donuts, basketballen)) Het kwam vooral neer op het feit dat ze allemaal willen weten hoe ze zo lang kunnen worden als ik, vooral de jongens die basketbal spelen. Kijkend naar de senior studenten hier, kon ik alleen maar zeggen, wacht een paar jaar. De mythe over korte Chinezen bestaat niet meer. De les was leuk, er was zelfs tijd voor een spel: vind iemand die ..., dit vereist dat de leerlingen rondlopen in de klas en anderen vinden die, bijvoorbeeld, langer zijn dan ze zelf zijn. Natuurlijk, sommige vragen waren een beetje raar, om het leuk te houden. We ontdekten een student die een huisdier had, maar ze kon zich de naam van het beestje niet herinneren... t arme dier...

Al met al geen slechte start zou ik zeggen, laten we zien wat de rest van de week brengt!