Om te beginnen een kort verhaaltje over de reis. Na een emotioneel afscheid, waarbij ik het boek in ontvangst mocht nemen, door de douane en op naar het lange wachten. Overigens wil ik graag van deze gelegenheid gebruik maken om iedereen die hieraan heeft bijgedragen te bedanken. Het is een schitterend boek geworden!!

Het was mij verteld dat er een aantal plaatsen overboekt waren, maar natuurlijk niet wat hiervan de gevolgen konden zijn. Dus, in spanning, en daar had ik toch al niet genoeg van, aan het wachten voor het inchecken. En nog even wachten... en nog even wachten... er is niet echt wat te doen op Schiphol moet je weten, afgezien van hele dure winkels afsnuffelen, en alle boeken in de boekhandel inkijken. Dat heb je na een half uur ook wel gehad.

Toen: inchecken. In de rij met 150.000 chinezen, schuifel-de-schuifel naar de check-in. Daar het paspoort en ticket opdiepen uit de buidel die onder de broek, onder de trui, onder de jas zit. Vervolgens door de securitycheck, en hierbij ook maar even de schoenen uit. Enkele chinezen werden meegenomen naar een obscuur gordijntje, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn schattige glimlach heel toeristisch en onschuldig overkomt en me heeft gered van verdere vernedering. Toen met schoenen, jas, 2 tassen en mijn trui, snel aan de kant, op naar de daadwerkelijke incheck-dame. Die keek me nogal doordringend aan, voornamelijk vanwege alle rommel die ik vast had dacht ik, maar wat bleek, ze gaf me een upgrade!! Vanwege de overboekingen kon niet iedereen meer in economy, en omdat ik zo lang ben, wilde ze mij wel in business class zetten!! Gezegend zijn de grondstewards van de KLM.

De rest van de reis verliep (mede hierdoor) voorspoedig. Mijn reisgenoot was een vrolijke chinees die een jaar in duitsland duits had gestudeerd, ter voorbereiding op zijn studie aan een duitse HBO volgend jaar. Hij sprak ongeveer 5 woorden duits. Dat wist hij zelf (gelukkig) ook. Hij zei dat hij voortdurend met zijn chinese vrienden rondhing en dus niet veel had geoefend. (muts!!) Dat gaat mij niet overkomen, dacht ik, ik ga mijn chinees op iedereen uitproberen!

Na een plezierige reis (ik kan business class aan iedereen aanbevelen!!) kwamen we met z'n allen aan in Beijing. Hier had ik eindelijk de gelegenheid om de andere nederlander in business class (Niels, ook heel lang, in de foto met de chinees, helemaal rechts) te ontmoeten. Hij neemt ook deel aan het programma, is een geweldige kerel, lacht altijd en wordt volgens mij een ideale leraar. Eenmaal op de afgesproken plaats, waar de mensen van TTC ons op kwamen halen, ontmoette ik ook Sven en Helen (NL en UK, hierover later meer), en het was meteen gezellig. Daarna moesten we nog een aantal mensen ophalen en toen: op naar de UIBE campus!