Iemand die hier onlangs een bezoek bracht, zei dat China was niet heel anders was dan Europa. Ik denk dat ze niet de juiste dingen heeft gezien.

Neem bijvoorbeeld het proces van het bouwen van een huis. In Europa zou men een architect alle wiskunde laten doen en een bouwopzichter aannemen om te controleren of alles goed en vooral volgens 'specificaties' gedaan wordt.

Hier gaat het echter anders. Vandaag zag ik op het lokale (Hong Kong) nieuws een reportage over een gebouw dat werd gebouwd in het centrum van Hong Kong. In China, zoals waarschijnlijk in vele andere plaatsen, kopen personen of bedrijven de grond nog voordat het gebouw opgetrokken is. In China, (nou ja, in de Speciale Administratieve Regio's, want Hong Kong is niet echt China, maar het behoort tot China. Het is een soort kolonie, maar dan direct aan het land grenzend, net aparte economische regels, maar officieel bestuurd vanuit Beijing... Snap je het nog?) In China, zodra een gebouw is gebouwd, is het nog maar afwachten of je krijgt wat je dacht dat je gekocht had! In dit geval toonde de oorspronkelijke plattegrond (in de reclame folder die geen enkele wettelijke waarde had) een open keuken, zeer ruim opgesteld, met een groot raam met uitzicht op de stad. Het gebouw omvatte een keuken die door een niet heel erg tevreden nieuwe eigenaar werd omschreven als een 'kleine gesloten kamer', waarbij een verdere beschrijving het idee gaf van een kamer zo groot als de ruimte tussen de muren. Kortom, je weet nooit wat je krijgt bij het winkelen op de Chinese vastgoedmarkt.

Hier in Zhongshan zijn gebouwen gebouwd op de conventionele manier, waarbij vertrouwd wordt op oude betrouwbare methoden (lees: bamboe en stukjes touw) om moderne wolkenkrabbers te bouwen. Het beste deel van het kijken naar de constructie van dergelijke monsters is dat je weet dat ergens in dat geraamte de arbeiders onder het genot van de lunch naar een kleine tv zitten te kijken, want er is altijd wel ergens een schotelantenne te vinden op de site.

En dan heb je ook nog de oude huizen, gebouwd in de goede oude tijd, die nog steeds onderdak bieden aan degenen die zich een appartement met uitzicht niet kunnen veroorloven. Onlangs heeft Christine me genomen voor een ontmoeting met een vriend van haar, ms. A King, (Engelse naam: Grace), die in het westelijke deel van Zhongshan woont. Mocht je een update nodig hebben, kijk dan even terug naar de foto's van de wintervakantie, waar je de foto's van het dorp kon zien. Wat vind je van die woningen? Daarnaast heb je waarschijnlijk de foto's van mijn woningen in de loop van de tijd gezien. En denk ook even aan je eigen huis. Dat dus even ter vergelijking.

Deze vrouw woont met haar twee kinderen (Phoebe en Tom) in een 'gat in de muur', een uitdrukking die wordt gebruikt voor wat wij Nederlanders een schuur noemen. Laten we zeggen dat het niet veel is. Ze deelt een woonkamer en een slaapkamer met haar twee kinderen, met een toilet in een kleine kamer in de woonkamer en in de achtertuin een keuken die bestaat uit een zelfgebouwd gasfornuisje onder twee ijzeren platen. Haar man woont en werkt in Zhuhai, ongeveer 2 uur rijden van hun huis en heeft eens per maand de gelegenheid om zijn familie te bezoeken. We hebben de familie laatst op bezoek gehad bij Christine, en dat is echt een traktatie voor ons allemaal. De kinderen vinden het heerlijk om naar het zwembad te kunnen, DVD's te kijken en online spelletje te kunnen spelen en ze zijn absolute schatten. Daarnaast krijgt hun moeder ook even rust van het continu op ze letten en te zorgen dat ze hun huiswerk afmaken (je kunt je voorstellen dat ze zeer bereid zijn om hun huiswerk te doen als een duik in het zwembad de beloning is).

Toen Grace de vorige keer hier was, hoorden we dat ze van plan was te verhuizen naar een nieuw appartement (die geen lekkend dak heeft, maar wel slaapkamers voor de kinderen), waarvoor ze 70.000 Yuan zou moeten betalen. Niet veel geld zou je zeggen, het is slechts 6500 euro, en ik verdien hier 8500 yuan per maand, dus ik zou in staat zijn om in een relatief korte periode genoeg te sparen voor een dergelijk appartement. Echter, ms. Grace en haar man (als hij betaald krijgt, maar dat is niet altijd zeker) verdienen samen ongeveer 2200 Yuan. Hiervan gaat 200 Yuan naar de huur van haar huidige woning, en 600 naar de onderwijskosten voor de kids. Van de overgebleven 1200 Yuan (minus GWL, huur voor een kamer voor pa (een gedeelde kamer met 3 van zijn collegas en zijn reizen naar huis) houdt ze toch nog mooi 500 Yuan over voor eten voor de kinderen, kleding en overige buitensporige uitgaven. Toch slaagden ze erin, met een beetje hulp van vrienden, om het geld bij elkaar te krijgen. Helaas kreeg de dame die de woning aan hen zou verkopen een beter aanbod, zodat op de dag dat ze de betaling kwamen afronden, iemand anders hun huis aan het inrichten was, en ze waren niet eens op de hoogte gesteld van de veranderde omstandigheden. De familie was hierdoor erg teleurgesteld, met name Phoebe, die echt uit zag naar het hebben van haar eigen slaapkamer.

Ho! Dat is het voor vanavond, ik moet echt stoppen, mijn appeltaart moet uit de oven! Ja, je hebt het goed gelezen, ik heb eindelijk een manier gevonden om een echte Nederlandse appeltaart te maken, waarvan we gaan genieten met een kopje koffie! Binnenkort hoop ik een echte Hollandse Nederlandse appeltaart te genieten, misschien zelfs gemaakt door mijn zusje! Ik vlieg op 13 Juli naar Frankrijk, en ben in Nederland vanaf ongeveer de 20e Juli tot 22 Augustus. Ik zou jullie graag allemaal ontmoeten voor een kop koffie o.i.d., dus laat me weten wanneer je tijd hebt!

Hmm ... de geur van appeltaart .... YUMMY!